رشته مهندسی ژئوماتیک  که با نام "مهندسی نقشه برداری" و "مهندسی علوم مکانی" نیز شناخته می شود، بصورت کلی دربرگیرنده تمامی علوم، خدمات، ابزارها و تولیداتی است که به جمع آوری ، پردازش،مدیریت،  نمایش و ذخیره سازی اطلاعات مکانی(مانند تصاویر ماهواره ای، نقشه های رقومی، عکسهای هوائی و کلیه داده های جغرافیائی دیگر)  می پردازند. بعبارت دیگر، رشته مهندسی ژئوماتیک رشته ای با روند رشد بسیار سریع بوده که  در آن "تعیین موقعیت پدیده ها و عوارض"یکی از فاکتورهای اصلی در ادغام و مدیریت طیف وسیعی از داده های مکانی  است. ازاینرو در تقسیم بندی های امروزی، این رشته دربرگیرنده  زیر شاخه هایی  مانند: نقشه برداری زمینی سنتی، ژئودزی، سامانه اطلاعات مکانی(GIS)،  سنجش از دور(Remote sensing)، کارتوگرافی، سامانه های تعیین موقعیت ماهواره ای(GPS)، فتوگرامتری، کاداستر، هیدروگرافی و بسیاری شاخه های دیگر می باشد.

در دوره چهارساله کارشناسی این رشته،  ابتدا در سال اول علوم پایه نظری( مانند دروس ریاضی و فیزیک )و نقشه‌برداری مقدماتی آموزش داده می‌شود، سپس دانشجو با گذراندن دروس تخصصی همانند نقشه‌برداری مسیر و زیرزمینی، پویشگرهای لیزری، مبانی فتوگرامتری و کارتوگرافی با محاسبه، جمع‌آوری و اندازه‌گیری اطلاعات مکانی از طریق تجهیزات زمینی(دوربین‌های نقشه‌برداری) و اصول عکس‌برداری هوایی آشنایی پیدا نموده و در ادامه آن، در سالهای سوم و چهارم با گذران دروس مرتبط با اصول سامانه اطلاعات مکانی و سنجش‌ازدور،  با مبانی کار با تصاویر ماهواره‌ای، پردازش داده‌های ماهواره‌ای، تهیه نقشه‌های رقومی و مدیریت اطلاعات مکانی و شاخه‌های تخصصی‌تر رشته آشنای پیدا می‌کند. ازجمله نکات مهم در رابطه با رشته مهندسی نقشه‌برداری، می‌توان به  نیاز ویژه دانشجویان این رشته به هندسه، فیزیک و برنامه‌نویسی کامپیوتر جهت گذراندن دوره اشاره نمود. همچنین نیاز طیف وسیعی از فعالیت‌های پژوهشی و اجرائی به اطلاعات مکانی  باعث می‌گردد که  انتخاب‌های متنوعی در اختیار فارغ‌التحصیلان جهت ادامه تحصیل مقاطع بالاتر  و یا ورود به حرفه مهندسی در قرار گیرد.